Έξαλλη είναι η Ευδοκία Ρουμελιώτη με τα δημοσιεύματα που πριν από ενάμιση περίπου μήνα την ήθελαν να έχει πέσει από τον τέταρτο όροφο ενός νοσοκομείου:
«Στο κουτσομπολιό και στη βλακεία, σηκώνω τα χέρια ψηλά. Πραγματικά, ήταν φρικτό. Κάποιοι δημοσιογράφοι για να ζουν και να βγάζουν το ψωμάκι τους, δημιουργούν ένα πολύ μεγάλο παραμύθι για να κλάψει ο κόσμος, με διάφορες εντυπώσεις που δεν υπάρχουν. Στην αρχή, θύμωσα με όλο αυτό. Ήθελαν να πατήσουν σε μια τραγωδία, για μια άλλη τραγωδία. Η αλήθεια είναι ότι πότιζα τις γλάστρες σπίτι μου, δεν πρόσεξα, έπεσα και έσπασα το πόδι μου. Κάτι δηλαδή που θα μπορούσε να συμβεί σε οποιονδήποτε. Γράφτηκαν πάρα πολλά. Σε κάποιο site, άφηναν διάφορα υπονοούμενα, του τύπου ακόμα και ότι αποπειράθηκα ν΄αυτοκτονήσω. Είναι γελοία όλα αυτά».
Στη συνέχεια, αναφέρεται στον ξαφνικό θάνατο της μητέρας της, τον οποίο δεν έχει ξεπεράσει αλλά όπως λέει, «προσπαθώ να ζω με την απώλεια της. Μπροστά στο θάνατο δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, ούτε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Ζω με την ανάμνηση της, και το κενό που μου έχει αφήσει. Δεν ήταν καθόλου εύκολο να διαχειριστώ αυτό το γεγονός στην αρχή. Ήταν πολύ βίαιος αποχωρισμός. Με τη μητέρα μου ήμασταν μαζί 24 ώρες το 24ωρο και ο θάνατος της ήρθε πολύ απότομα».
Δεν κρύβει μάλιστα, πως πέρασε κατάθλιψη το διάστημα μετά το θάνατο της μητέρας της:
«Ήταν πολύ δύσκολες εκείνες οι ώρες. Απλώς αποφάσισα για να την κάνω περήφανη και για να είναι καλά εκεί που βρίσκεται, να ζω δυο φορές για εκείνη και να κάνω πράγματα που θα ήθελε. Αυτή η σκέψη, δεν μου άφησε περιθώρια να καθίσω με σταυρωμένα χέρια και να κλαίω για τη μοίρα και την τύχη μου. Προσπαθώ να φανώ πιο δυνατή και να ζω και για τις δυο μας».
Σε αυτό όπως λέει, τη βοήθησε πολύ ο σύζυγος της:
«Αν δεν είχα τον άντρα μου στη συγκεκριμένη φάση της ζωής μου, δεν ξέρω αν πραγματικά θα μπορούσα να τα βγάλω πέρα. Η παρουσία του, ήταν εξαιρετικά σημαντική για μένα».
Όνειρο της για το άμεσο μέλλον, είναι να γίνει μητέρα:
«Το θέλω πάρα πολύ. Καθυστέρησε από το απροσδόκητο γεγονός του θανάτου της μητέρας μου. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς παιδί».
Πηγή: ΕΓΩ Weekly