Η συγκλονιστική εξομολόγηση του τραγουδιστή
Ο λόγος για τον Άρη Πλασκασοβίτη, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξή του στο περιοδικό «ΕΓΩ weekly» μίλησε για τις δύσκολες οικονομικά περιόδους της ζωής του, ενώ δεν δίστασε να μιλήσει ανοιχτά για τα παιδικά του χρόνια και τα φαινόμενα bulling που ήταν έντονα στο σχολικό του περιβάλλον.
- Υπήρχαν στιγμές που απογοητεύτηκες;
«Ναι. Υπήρχαν τέτοιες στιγμές όταν δεν είχα δουλειά. Πέρασαν μεγάλα διαστήματα κατά τα οποία το μόνο που έκανα στην ουσία ήταν να... κοιτώ το ταβάνι μέχρι να βρω την επόμενη δουλειά. Είχα τριάντα λεπτά στην τσέπη μου. Θυμάμαι ότι δανειζόμουν χρήματα από φίλους για να ζήσω. Ηταν μια εμπειρία όμως που με δυνάμωσε και με έκανε πιο ώριμο όσον αφορά τη διαχείριση των οικονομικών μου, γιατί μέχρι τότε ήμουν υπερβολικά σπάταλος και καταναλωτικός. Με τη βοήθεια της ψυχανάλυσης και συζητώντας με τον εαυτό μου κατάφερα να βρω τη χρυσή τομή».
-Πόσο καιρό πέρασες δύσκολα οικονομικά;
«Για έξι μήνες ζούσα με 100 ευρώ το μήνα. Μαζεύονταν οι λογαριασμοί και τους πλήρωσα στο τέλος όλους μαζί. Θα μου πεις «Δεν σε βοηθούσαν οι γονείς σου;» Δεν τους άφηνα να το κάνουν για να είμαι ειλικρινής. Θυμάμαι τους έλεγα «Μη μου στείλετε τίποτα. Θέλω να δω αν θα τα καταφέρω μόνος μου». Οι γονείς μου μας μεγάλωσαν με τον αδελφό μου με την οπτική του να είμαστε ανεξάρτητοι και να πατάμε στα πόδια μας».
- Από πού προήλθε η ανάγκη σου να κάνεις ψυχανάλυση;
«Από πολλά πράγματα. Ήμουν ένα πολύ κομπλεξικό άτομο. Δεν τα είχα καθόλου καλά με τον εαυτό μου. Έκανα από μικρός ψυχανάλυση. Δεν μου ήταν άγνωστο».
- Πώς ξεκίνησες;
«Από τα παιδικά μου χρόνια. Είχα διάσπαση προσοχής, ήμουν δυσλεκτικός και τραύλιζα πολύ. Δεν μπορούσα να μιλήσω. Οι συμμαθητές μου με κορόιδευαν. Στην ηλικία των δέκα ετών ξεκίνησα παιδοψυχανάλυση».
- Φαντάζομαι ήταν τραυματικό.
«Πολύ. Μίλησα κανονικά στην ηλικία των δεκαοχτώ χρονών, όταν έφυγα από την Κέρκυρα».
- Ποιο είναι το πιο βάρβαρο πράμα που σου έκαναν οι συμμαθητές σου;
«Μέχρι και το γυμνάσιο, είχα πολλά προβλήματα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μια μέρα που η καθηγήτρια με έβαλε να διαβάσω κείμενο στη γλώσσα. Θυμάμαι, όποτε ερχόταν η σειρά μου, αισθανόμουν ότι με πήγαιναν για σφαγή. Κολλούσα στα σύμφωνα πολύ. Εννοείται ότι τα υπόλοιπα παιδιά γελούσαν και κορόιδευαν. Εκείνη την περίοδο ήμουν κλεισμένος στον εαυτό μου. Δεν μιλούσα ούτε καν στη μαμά ή στον μπαμπά μου. Έκανα ψυχανάλυση, γιατί δεχόμουν πολύ σκληρό bullying στο σχολείο μέχρι και την Γ΄ γυμνασίου. Ήμουν από τα παιδιά που έριχναν στον κάδο. Περπατούσα και έτρωγα καρπαζιές».
faysbook.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου